موانع و تسهیل کننده های پذیرش عمومی استفاده مجدد از آب

در طول دهه های اخیر، افزایش تقاضای آب و خشکسالی در مناطق مختلف دنیا به روشنی اهمیت منابع جایگزین آب را مشخص کرده است. آب بازیافتی به عنوان یک منبع آب جایگزین در نظر گرفته شده و تحقیقات نشان داده است که فاضلاب را میتوان تا سطحی تصفیه کرد که برای مصارف مختلف ایمن باشد. با این حال پذیرش عمومی استفاده مجدد از آب، عامل کلیدی در تعیین موفقیت پروژه های استفاده مجدد است. این مطالعه با هدف تعیین موانع و تسهیل کننده های پذیرش عمومی استفاده مجدد از آب در شهر یزد در سال ۱۳۹۹ انجام شده است. این مطالعه توصیفی- مقطعی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بر روی ۳۸۴ نفر از شهروندان یزدی صورت پذیرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات را پرسشنامه محقق ساخته بود. داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. مهمترین تسهیل کننده برای پذیرش "مجزا بودن انشعاب آب شرب و آب بازیافتی" و مهمترین مانع برای پذیرش "احتمال آلودگی آب بازیافتی" بود. بیشترین پذیرش استفاده مجدد به ترتیب مربوط به مصارف ساختمان سازی، فلاش تانک سرویس های بهداشتی و آبیاری فضای سبز پارکها بود. بین تسهیل کننده ها با پذیرش استفاده مجدد از آب همبستگی مستقیم معنادار وجود داشت. با توجه به نقش تسهیل کننده ها در پذیرش، برای اجرای موفق طرحهای استفاده مجدد باید به تسهیل کننده ها مانند جداسازی انشعاب برای مصارف مختلف آب، آگاه سازی عموم نسبت به منافع استفاده مجدد و اعتماد سازی عموم پرداخت.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، موانع ، تسهیل کننده ها ، پذیرش عمومی ، استفاده مجدد از آب