بررسی رابطه واثر بخشی زیارت حضرت معصومه(س) با خود کارآمدی و تاب آوری دانشجویان: مطالعه موردی دانشجویان علمی کاربردی شهرکرج

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه و اثر بخشی ابعاد تربیتی زیارت با مولفه های خود کارآمدی وتاب آوری دانشجویان انجام شد. پژوهش از نظر هدف از نوع مطالعات کاربردی و از دید جمع آوری داده های مورد مطالعه از نوع توصیفی – همبستگی و در چارچوب طرح پیش آزمون و پس آزمون اجراگردید. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی شهر کرج در نیمسال اول ۹۷-۹۸ بود که به روش نمونه گیری در دسترس،نمونه ای شامل ۶۰ نفر برای پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.گرد آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز ۲۰۱۱ در مولفه های خود کارآمدی وتاب آوری ، صورت گرفت. به منظور اجرای پژوهش گروه آزمایش ۸ بار به زیارت حضرت معصومه (س) مشرف شدند و مجدد در پس آزمون هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن و تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان از وجود رابطه معنی دار و مثبت بین ابعاد تربیتی زیارت و خودکارآمدی وتاب آوری وشاخص های آن دارد.همچنین تفاوت معنا داری در خودکارآمدی وتاب آوری بین گروه آزمایش وکنترل نشان دیده شد. براین اساس، زیارت و به بطور خاص زیارت حضرت معصومه (س)بر سرمایه روانشناختی دانشجویان در مولفه های خودکارآمدی وتاب آوری تاثیرمثبت و معنادار داشته ومنجر به افزایش در آن مولفه ها شده است.

کلیدواژه ها:

ابعاد تربیتی زیارت ، خودکارآمدی ، تاب آوری ، زیارت حضرت معصومه(س).