اولویت بندی راهبردهای ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی

حاشیه نشینی و مشکلات آن به ویژه بعد از پایان جنگ جهانی دوم بیش ازپیش برای مدیران شهری معضل ساز شد. نکته مهم درباره حاشیه نشینی این است که این پدیده درعین حال که نتیجه و حاصل معضلات اجتماعی و خصوصا اقتصادی است، موجب بروز مسائل و مشکلات دیگری همچون بزهکاری می گردد. با گسترش شهرها و تبدیل آن ها به کلان شهرها لزوم کنترل وضعیت حاشیه نشینی و جلوگیری از گسترش آن بیش ازپیش احساس می شود. در این مقاله سعی شده است پس از بررسی مفهوم حاشیه نشینی، روند شکل گیری و تاریخچه به اثرات سوء آن اشاره شده و به بررسی راهکارهایی جهت کنترل معضلات بحران حاشیه نشینی در شهرها پرداخته شود. برای بررسی و اولویت بندی راهکارهای مهم و موثر در ساماندهی سکونتگاه هایی غیررسمی از روش تحلیل فرایند سلسله مراتبی بهره گرفته شد تا با استفاده از نظرات کارشناسان مهم ترین راهکار شناسایی شود. نتایج به دست آمده از تحلیل اطلاعات نشان از این دارد که راهکارهای زیست محیطی مهم ترین راهکار ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی با ارزش امتیاز ۰.۵۷۲ هست

کلیدواژه ها:

اولویت بندی راهبرد ، ساماندهی ، سکونتگاه های غیررسمی.