بررسی آزمایشگاهی تاثیر چاه برداشت بر هجوم آب دریا در آبخوان ساحلی

امروزه به دلیل رشد جمعیت، بالا رفتن سطح رفاه، پیشرفت صنعت، مصارف کشاورزی و شرب شاهد برداشت بی رویه از آبخوان های ساحلی و هجوم آب دریا به داخل آبخوان ساحلی می باشیم. هجوم آب دریا به درون آبخوانهای ساحلی یک مشکل اساسی زیست محیطی می باشد، زیر ا که حدود ۶۰ % جمعیت جهان در امتداد خط ساحلی سکونت دارند و آب مصرفی اغلب آنان از آبخوانهای ساحلی تامین میگردد. در حالت طبیعی سطح تراز ایستابی آبخوان ب هگونهای میباشد که آب از درون آبخوان به داخل دریا تخلیه میگردد و آب شور به علت چگالی بیشتر از عمق به داخل آبخوان نفوذ میکند و یک گوه آب شور را تشکل میدهد. تاکنون روشهای مختلفی برای کنترل و جلوگیری از هجوم آب شور پیشنهادشده است ازجمله بهترین این روشها احداث موانع هیدرولیکی در مسیر حرکت گوه آب شور در آبخوان ساحلی میباشد در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از چاه برداشت بر جلوگیری از هجوم آب شور پرداخته شده است. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که چاه برداشت در فاصله ۲۲ سانتیمتری از مرز دریا و عمق ۸۰ % ضخامت آبخوان قرار گیرد، برای دبیهای استخراج ۰۶۵ / ۰ ، ۱۳ / ۰ و ۲ / ۰ لیتر بر دقیقه به ترتیب مقدار ۵ ،% ۳۰ % و ۳۷ % ب ر کاهش طول پنجه گوه آب شور موثر است .

کلیدواژه ها:

هجوم آب شور ، آبخوان های ساحلی ، چاه برداشت ، مدل سازی آزمایشگاهی ، کنترل آب شور