مدیریت ریسک، فشار و محدودیت های مالی، عملکرد مالی

یکی از انواع سرمایه گذاری ها به منظور افزایش ثروت سرمایه گذاران، سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار است. در این راستا، بطورکلی براساس نظریات مختلف سه روش متفاوت برای سرمایه گذاری در بورس وجود دارد: تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکی و استراتژی خرید و نگهداری. یکی از روش هایی که در تجزیه و تحلیل بنیادی سهام مورد استفاده قرار می گیرد استفاده از نسبت P/E می باشد اما به دلیل یکسری محدودیت هایی نظیر در نظر نگرفتن نرخ رشد سود خالص شرکت، در سال های اخیر معیاری به نام PEG معرفی شده است به این صورت که این معیار از حاصل تقسیم ضریبPE بر نرخ رشد سود شرکت (G) بدست می آید. در این تحقیق ابتدا با استفاده از نرم افزار Eviews اثر نسبت های P/E و PEG بر بازدهی ۹۲ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که به عنوان نمونه انتخاب شده بوده اند را در بازه زمانی ۱۳۹۴ الی ۱۳۹۸ بررسی گردید که بر این اساس مشخص شد که این دو نسبت بر بازدهی این شرکت ها تاثیر معناداری دارند. سپس از طریق گروه بندی شرکت های انتخاب شده بر اساس جدول ارائه شده توسط چاهین و چودری به مقایسه میانگین بازدهی پرتفوی های تشکیل شده براساس نسبت های P/E و PEG پرداخته شده است. پرتفویی که بر اساس ضریب PE پایین و نرخ رشد بالا تشکیل شده بود بیشترین میانگین بازدهی را طی سال های مورد بررسی بدست آورد

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری ، بازده ، نسبت PE ، نسبت PEG