روش پیشنهادی ارزیابی سطح بلوغ و درجه آمادگی نوسازی زیرساختهای فنی صنایع غذایی با رویکرد صنعت ۴.۰

دیجیتالی شدن صنایع در آغاز قرن بیست و یکم و تشدید آن با شیوع بیماری فراگیر کرونا در جهان. صنایع مختلف ازجمله صنایع غذایی را تحت تاثیر قرارداده است و این دغدغه را برای محققان بازاریابی بوجود آورده است که درصورت عدم تغییر سبک مردم در فضای دیجیتال چگونه مشتریان را در معرض برند ومحصول قرار داده و صنایع غذایی برای پاسخ به نیاز مشتریان چگونه به نوسازی و بازمهندسی خود با رویکرد صنعت ۴.۰ بپردازند. این مقاله با بررسی ادبیات وروش های تحقیق؛ استفاده ازنظرات خبرگان و تکنیک MCDM فازی را پیشنهاد می نماید.

کلیدواژه ها:

صنایع غذایی ، سنجش بلوغ ، دیجیتالی شدن ، صنعت ۴.۰ ، تصمیم گیری چند معیاره