اثرآنی ماساژ کف پایی بر الگوی فشار کف پایی در افراد مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا حین راه رفتن

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر آنی ماساژ بر توزیع فشار کف پایی افراد مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا حین راه رفتن است. ۱۵ نفر از افراد مبتلا به بی ثباتی مچ پا در این پژوهش شرکت کردند. پارامترهای اوج فشار کف پایی، اوج نیرو، زمان رسیدن به اوج نیرو و نرخ بارگذاری در نواحی ده گانه پا حین راه رفتن، قبل و بعد از ماساز اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان دادند حداکثر فشار کف پایی در متاتارسال اول (۰۳۴/۰p=) و حداکثر نیروی در نواحی متاتارسال اول (۰۳/۰p=)، بخش میانی پا (۰۴۵/۰p=) و بخش داخلی پاشنه (۰۰۵/۰p=) بعد از ماساژ کاهشی معنادار داشت. زمان رسیدن به حداکثر فشار کف پا در ناحیه میانی پا (۰۴۱/۰p=) و زمان رسیدن به حداکثر نیرو در ناحیه میانی پا پس از ماساژ افزایش معناداری نشان داد (۰۴۱/۰p=). نرخ بارگذاری در هیچ کدام از نواحی پا، بین قبل و بعد ماساژ تفاوت معناداری نداشت. بر اساس نتایج حاضر می توان ماساژ را مداخله ای برای بهبود توزیع فشار و متعاقب آن کاهش بروز آسیب مجدد و کاهش اثرات منفی این نوع آسیب پیشنهاد کرد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: ، ماساژ کف پایی ، اوج نیرو ، زمان رسیدن به اوج نیرو ، ، نرخ بارگذاری