تاثیر تیمارهای شیمیایی و مراحل برداشت بر عمر گلجایی گل های بریدنی مریم رقم"Pearl "

پژوهش حاضر به منظور یافتن بهترین مرحله برداشت و تیمار شیمیایی جهت افزایش عمر گلجایی گل های بریدنی مریم رقم ‘Pearl’ اجرا گردید. طرح آزمایشی مورد استفاده فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دو مرحله برداشت یک گلچه باز و سه گلچه باز بود. گل های بریدنی مریم پس از برداشت با ترکیبات مختلف شیمیایی بصورت پالس تیمار شدند، این ترکیبات شامل: نیتریک اکساید (NO)، تیدیازورون (TDZ) و ترکیب نیتریک اکساید و تیدیازورون که هر کدام در سه سطح بودند و آب مقطر که به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. سپس گل های بریدنی به ظروفی شامل ۵۰۰ میلی لیتر از محلول نگهدارنده حاوی ساکارز دو درصد + ۸– هیدروکسی کینولین سولفات ۲۰۰ ppm منتقل شدند. تاثیر تیمارهای اعمال شده بر روی عمر گلجایی و تعدادی از صفات کمی و کیفی دیگر مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج این بررسی مراحل برداشت سه گلچه باز نسبت به یک گلچه باز بیشترین تاثیر را در افزایش عمر گلجایی و حفظ صفات کمی و کیفی گل بریدنی مریم داشت. در بین تیمارهای شیمیایی نیز TDZ نسبت به NO تاثیر بیشتری در افزایش عمر گلجایی و کیفیت گل شاخه بریدنی داشت. کاربرد NO به تنهایی مفید نبود اما ترکیب همزمان آن با TDZ از اثرات زیان بخش آن در محلول مقابله کرد.

کلیدواژه ها:

تیدیازورون ، عمر گلجایی ، گل بریدنی مریم ، نیتریک اکساید ، ۸- هیدروکسی کینولین سولفات