اثر مصرف سوپر جاذب هیدروژل آکوازورب بر کاهش اثر تنش خشکی، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب ماش (Vigna radiate L.)
محل انتشار: فصلنامه علوم زراعی ایران، دوره: 19، شماره: 4
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRO-19-4_007
تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1401
چکیده مقاله:
آب در بسیاری از نقاط جهان بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک یک منبع مهم اقتصادی محسوب می شود. افزایش
دور (فواصل) آبیاری و استفاده از ترکیبات سوپرجاذب دو راهکار اساسی برای صرفه جویی و استفاده بهینه از آب میباشند. به منظور بررسی اثر مصرف سوپر جاذب آکوازورب بر کاهش اثر تنش خشکی و رشد و کارایی مصرف آب ماش، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو مکان (خرم آباد و کوهدشت استان لرستان) انجام شد. کرتهای اصلی شامل دور آبیاری در سه سطح (۵، ۱۰ و ۱۵ روز) و کرتهای فرعی شامل مقادیر هیدروژولهای سوپرجاذب آکوازورب در چهار سطح (صفر؛ شاهد، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که به طور میانگین در کلیه تیمارهای دورآبیاری و در هر دو مکان بیشترین عملکرد دانه (۱۹۱۸ کیلوگرم در هکتار) در سطح ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب و کمترین مقدار (۱۲۳۲ کیلوگرم در هکتار) نیز در سطح شاهد به دست آمد. بیشترین مقدار زیست توده (۸۵۳۰ کیلوگرم در هکتار) و کارایی مصرف آب (۱۲/۱ کیلوگرم دانه بر متر مکعب آب آبیاری) مربوط به مصرف ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بود. بیشترین میزان پرولین (۵۶/۰ میلیگرم در گرم ماده خشک) در برهمکنش تیمار ۱۵ روز دور آبیاری و عدم مصرف سوپر جاذب (شاهد) بدست آمد. همچنین کمترین میزان پرولین (۱۷/۰ میلیگرم در گرم ماده خشک) در تیمار ۵ روز دور آبیاری و مصرف
۳۰۰ کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب حاصل شد. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمار ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب مقدار مناسبی (بهینه) بوده و باعث تعدیل اثر سوء خشکی و در نتیجه بهبود رشد و صفات زراعی گیاه ماش میشود. مصرف بیشتر از مقدار بهینه، علاوه بر افزایش هزینه تولید، باعث کاهش کارایی مصرف و سایر صفات زراعی گیاه ماش شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالمجید سهیل نژاد
کشاورزی اکولوژیک دانشگاه شهید بهشتی
عبدالمجید مهدوی دامغانی
گروه کشاورزی اکولوژیک دانشگاه شهید بهشتی
هومان لیاقتی
گروه کشاورزی اکولوژیک دانشگاه شهید بهشتی
پیام پزشکپور
پژوهش مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :