اثر مقدار و زمان مصرف نیتروژن بر عملکرد و اجزای آن در گلرنگ بهاره

این پژوهش به منظور تعیین اثرات مقدار و زمان مصرف نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ بهاره طی سه سال زراعی (۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴) در ایستگاه شیروان- چرداول ایلام به اجرا گذاشته شد. آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل مقدار نیتروژن در پنج سطح شامل ۵۰، ۷۵، ۱۰۰، ۱۲۵ و ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره و عامل تقسیط در سه سطح (تقسیط اول: با نسبت ۵۰%:۵۰% در دو مرحله پایه و خروج از روزت، تقسیط دوم: با نسبت ۵۰%:۵۰% در دو مرحله پایه و قبل از گل دهی وتقسیط سوم: با نسبت یک سوم- یک سوم – یک سوم در سه مرحله پایه، خروج از روزت و قبل از گل دهی) در سه تکرار اجرا شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که برهمکنش مقادیر مصرف کود نیتروژن و تقسیط آن بر عملکرد دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که مصرف ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار با سه تقسیط در مراحل پایه، خروج از روزت و قبل از گل دهی بیشترین عملکرد دانه را به میزان ۲۷۵۲ کیلوگرم در هکتار تولید کرد. این نتیجه با توجه به بیشتر بودن تعداد غوزه در متر مربع (۲۴۰ عدد)، تعداد دانه در غوزه (۳/۳۶ عدد) و وزن هزار دانه (۴/۳۴ گرم) در همین تیمار نیز مورد تایید قرار گرفت. مصرف ۱۰۰ کیلوگرم نیترو‍ژن در هکتار و تقسیط سه مرحله ای آن، حداکثر عملکرد روغن را نیز تولید کرد (۷۵۵ کیلوگرم در هکتار).

کلیدواژه ها:

Safflower ، Nitrogen ، Grain yield ، Yield components ، Head ، Oil yield ، گلرنگ ، نیتروژن ، عملکرد دانه ، اجزای عملکرد ، غوزه