بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد راه حل محور بر انعطاف پذیری شناختی و رضایت زناشویی زنان متاهل

مقدمه: انعطاف­پذیری­شناختی از مهمترین متغیرهایی است که با روابط­زناشوویی در ارتباط است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد راه­حل­محور بر انعطاف­پذیری­شناختی و رضایت­زناشویی زنان متاهل اجرا گردید.روش پژوهش: مطالعه حاضر بصورت طرح­های نیمه­آزمایشی از نوع پیش­آزمون و پس آزمون که به شیوه نمونه­برداری دوطلبانه و انتخاب­تصادفی در گروه های آزمایش و گواه انجام شده است. جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر از زنان  داوطلب مراجعه­کننده به مراکز مشاوره منطفه ۳ تهران بود که در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و گروه گواه (۱۵نفر) اختصاص داده شده بودند. برای اعمال متغییر مستقل از پروتکل راه­حل­محور استفاده شده بود که به مدت هشت هفته­، هر هفته یک جلسه به مدت ۹۰ دقیقه اجرا شد. جهت جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه انعطاف­پذیری­شناختی دنیس و فندروال و پرسشنامه رضایت­زناشویی­انریچ استفاده شده بود . اطلاعات در  نرم افزار SPPS۲۶ و آزمون های  آنکوا (ANCOVA) و مانکوا (­MANCOV) استفاده شد.یافته ها: آموزش گروهی راه­حل­محور بر انعطاف­پذیری­شناختی و رضایت­زناشویی زنا­ن متاهل مراجعه­کننده به مراکز مشاوره منطقه ۳ تهران تاثیر داشته و رابطه معنا­دار بود (۵۰/۰p< ) بوده است.نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش گروهی راه حل­محور بررضایت­زناشویی و انعطاف­پذیری شناختی­، انتظار میرود درمان راه حل محور به درمانگران و مشاوران حوزه­خانواده در سطح دانشگاه­ها، فرهنگ سراهای شهرداری و مراکز مشاوره دادگستری معرفی شود تا  با بکارگیری این درمان برای زوجین، جهت بهبود­رضایت زناشویی و خودکارآمدی­زوجین گامی عملی برداشته  شود.