بررسی استرس شغلی بر پیش بینی رضایت شغلی کارکنان فعال و غیرفعال پتروشیمی امیرکبیربندرماهشهر در اپیدمی کووید ۱۹

هدف پژوهش حاضر بررسی استرس شغلی بر پیش بینی رضایت شغلی کارکنان فعال و غیرفعال پتروشیمی امیرکبیربندرماهشهر در اپیدمی کووید ۱۹ بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی است و از نظر روش توصیفی همبستگی است کهنحوه گرد آوری داده ها به صورت الکترونیکی و از طریق پرسش نامه انجام شده است. جامعه آماری در این تحقیق کارکنانشرکت پتروشیمی امیرکبیر بندر ماهشهرمی باشد.در این شرکت n=۹۰۰ می باشد .نمونه آماری تحقیق براساس جدول کرجسی و مورگان ۲۷۱ نفر از کارکنان در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد در کارکنان استرس شغلی به طور منفیرضایت شغلی را پیش بینی می کنند. به این معنی که با افزایش استرس شغلی، رضایت شغلی کارکنان کاهش می یابد.این یافته ها نیاز به برنامه های مداخله ای مبتنی بر مدیریت استرس برای کنترل استرس های شغلی در کارکنان رابرجسته میسازد. بحث براساس هدف پژوهش مبنی بر استرس شغلی بر پیش بینی رضایت شغلی کارکنان فعال و غیرفعالپتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر در دوران اپیدمی کووید ۱۹ تاثیر دارد یافته های حاصل نشان می دهد که شدتاسترس شغلی به گونه ای معکوس رضایت شغلی را پیش بینی می کنند

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، کارکنان فعال ، کارکنان غیرفعال ، کووید ۱۹