تاثیر درمان خودنظم دهی هیجانی بر ناگویی هیجانی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان تنظیم هیجانی بر ناگویی هیجانی در دانشآموزان بود. جامعه آماری اینپژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر طبس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ بودند. از میانجامعه آماری، ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و براساس نمره پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، (۱۹۹۴ انتخاب شدند. این ۳۰ نفر به طور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، تنظیم هیجان را دریافت کرد و گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار spss-۲۲ استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که آموزش خودتنظیمی هیجانی به طور معناداری منجر به افزایش احساس پیوستگی و کاهش ناگویی هیجانی در دانش آموزان میشود .(P= ۰/۰۰۰۱) در نتیجه میتوان گفت درمان تنظیمهیجانی رویکرد مناسبی جهت کاهش ناگویی هیجانی در دانش آموزان میباشد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجانی ، ناگویی هیجانی ، دانش آموزان