بررسی رابطه سبکهای فرزندپروری با خودکارآمدی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سبک های فرزندپروری با خودکارآمدی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بود. پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم هنرستان نمونه دولتی کوثر در شهرستان میامی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودکه از بین ۳۰۰ دانش آموز هنرستان به شیوه تصادفی خوشه ای ۱۲۰ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارپژوهش شامل پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۲) و پرسشنامه خودکارآمدی شوارزر و جروسلم (۲۰۰۰ ) بود که توسط نمونه های پژوهش تکمیل شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه بیست و دوم توسط آزمون همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین متغیرهای سبک فرزندپروریمقتدرانه با خودکارآمدی ارتباط معنادار مثبت و بین متغیرهای فرزندپروری مستبدانه و فرزندپروری سهل گیرانهبا خودکارآمدی رابطه معنادار منفی مشاهده شد. بر این اساس، شیوه های فرزندپروری تاثیر موثری درخودکارآمدی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

سبکهای فرزندپروری ، خودکارآمدی ، دانش آموزان.