اثربخشی تکنیک رویکرد تدریجی روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت بر تغییر کانال اضطراب

کاربست مداخلات روان شناختی به منظور شناسایی و کاهش رنج ها، ضعف ها و تحقق ظرفیت ها و توانائی های آدمی از جمله موضوعاتی است که امروزه توجه روان شناسان، روان پزشکان، مددکاران اجتماعی، پزشکان عمومی و حتی وکلا را به خود جلب کرده است. اساس این مداخلات گوش دادن و فراهم کردن امکان ابراز و افشای افکار و احساسات بوده و مطالعات گسترده در دو دهه گذشته نیز نشان دادهاند که افشا، چه گفتاری و چه نوشتاری، عملکرد سیستم ایمنی، اعصاب خود مختار و سلامت جسمانی و روانی را بهبود می بخشد. از این روی پژوهش حاضر با هدف اثربخشی تکنیک رویکرد تدریجی در روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر تغییر کانال اضطراب انجام گردیده است. در این تکنیک (رویکرد تدریجی) نشان داده می شود که چگونه میتوان با فشار و چالش به دقت درجه بندی شده و در یک مسیر مارپیچی ساز و کار دفاعی بیمار را بازسازی نمود و آنگاه با چالش بیوقفه به ناخودآگاه نفوذ کرد. جامعه آماری پژوهش حاضر، متشکل از دانشجویانی بود که از شهرهای مختلف در یک مرکز آموزشی شهر تهران گرد هم آمده بودند که از این جامعه نمونهای که شامل ۲۰ دانشجوی پسر رده سنی ۱۹ تا ۲۸ سال به شیوه در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل توصیفی و استنباطی داده ها نشان دهنده این بود که تکنیک رویکرد تدریجی، میتواند کانال اضطراب را تغییر دهد و با توجه به اینکه کانال های اضطراب بیشتر در کودکی آموخته و در بزرگسالی تقریبا تثبیت می شوند، پیشنهاد میشود که متخصصان و مسئولان، برگزاری دوره های آموزشی برای والدین، آموزگاران و دانش آموزان را جدی گرفته و بدین طریق گام موثری در پیشگیری از شیوع اختلالات اضطرابی در جامعه بردارند.

کلیدواژه ها:

روان درمانی ، رویکرد تدریجی ، روان پویشی کوتاه مدت ، کانال اضطراب