اثربخشی درمان «استفاده از تکنیک چندحسی» بر بهبود توجه دیداری و شنیداری دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

ضعف مهارت های ادراکی دیداری، توجه دیداری و نیز توجه شنیداری از مهم ترین علل اختلال یادگیری محسوب می شود.. لذا این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی درمان «استفاده از تکنیک چندحسی» بر بهبود توجه دیداری و شنیداری دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انجام گرفت. روش تحقیق حاضر کاربردی و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری دوره دوم ابتدایی سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ شهرستان یزد تشکیل دادند، که ابتدا ۲۰ نفر به روش دردسترس (با مراجعه به مراکز اختلال یادگیری) انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در قالب دو گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند، گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۷۰ دقیقه ای تحت مداخله درمانی قرار گرفت، و گروه کنترل در طی این دوره هیچگونه درمان خاصی را دریافت نداشت. به منظور سنجش داده ها، از مقیاس های توالی و توجه دیداری و شنیداری استفاده شده است. داده های به دست آمده، با نرم افزار spss نسخه ۲۴ و آماره تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها با توجه به سطح معناداری آزمون کواریانس ۰/۰۰۳ نشان داد که ۲۴/۹ درصد کواریانس نمرات پس آزمون «توجه دیداری» و ۳۱/۳ درصد کواریانس نمرات پس آزمون «توجه شنیداری» ناشی از تاثیر «استفاده از تکنیک چندحسی» بوده است و با توجه به میانگین ها، مداخله آموزشی باعث افزایش نمره توجه دیداری و شنیداری شده است. لذا می توان استفاده از این روش را برای ارتقای سطح توجه دیداری و شنیداری دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، به مراکز اختلال یادگیری پیشنهاد نمود

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، توجه دیداری ، توجه شنیداری ، تکنیک چندحسی