تولید پروتئین های نوترکیب در گیاهان تراریخت

از زمان های دور، تولید کنندگان محصولات کشاورزی سعی در بهینه کردن محصولات به روش های مختلف داشتند. با افزایش رشد جمعیت در جهان، نیاز به غذا و تقاضایبیشتر برای محصولات کشاورزی افزایش یافت و با این افزایش تقاضا مطالعات وسیع تر و تکنولورژی های پیشرفته تر نیز درگیر این موضوع جهت برآورده کردن نیاز بشر شدند. با پیشرفت علم ژنتیک و دسترسی به ژن محصولات مختلف، بشر توانست تغییرات ژنی مورد نظر خود را در بذرهای محصولات کشاورزی ایجاد کند که به این محصولات جدید ، تراریخته گفته می شود. این محصولات تا زمانی که بی خطر بودنشان به طور قطع به نتیجه نرسیده است نباید اجازه رها سازی و کشت داشته باشند. این محصولات دست ساز بشر با وجودی که نیاز به غذا را برای انسان بر آورده می کنند ولی از آنجا که تاثیرات سوء احتمالی این محصولات بر سلامتی های انسان، محیط زیست، جانوران و اکوسیستم طبیعی زمین هنوز کاملا مشخص نیست، یافتن روش های آنالیز و ردیابی محصولات تراریخته به منظور الزام و اجبار رعایت قوانین برچسب گذاری آنها ضروری است تا مصرف کننده با آگاهی از خطرات احتمالی این محصولات اقدام به انتخاب یا عدم انتخاب این فرآورده ها کند.

کلیدواژه ها:

کشاورزی مولکولی ، گیاهان تراریخت ، پروتئین های نوترکیب ، بیوراکتور