چگونه توانستم مشکل بی انضباطی یکی از دانش آموزان در پایه هشتم را بهبود بخشم؟

انضباط به معنی این است که فرد، خود، رفتار و اعمال خود را به نظم و قاعده درآورد، خویشتن را کنترل کند و با توجه به آثار و نتایج اعمال خویش اقدام کند. هدف از انجام پژوهش حاضر بهبود رفتارهای بی انضباطی یکی از دانش آموزان پایه هشتم مدرسه جابربن حیان میباشد. روش انجام این پژوهش، اقدام پژوهی بوده است که تلاش گردید با تبیین موضوع مشکل بی انضباطی و قانون گریزی، گام های موثری در راستای بهبود و اعتالی مشکل برداشته شود. برای سنجش تشخیص مشکل بیانضباطی امیرعباس با توجه به این که روشهای اندازه گیری کمی یا نمرهای دیگر به سختی می توان استفاده کرد، از طریق مشاهده، مصاحبه با والدین و همکاران به ارزیابی رفتار دانش آموز اقدام شد. با بررسی دلائل و علائم مشکلات بی انضباطی در دانش آموز مشخص گردید که مشکل دانش آموز ناشی از شرایط خانوادگی به ویژه های سبک های فرزندپروری و الگوهای تعاملی در خانواده و همچنین عالئمی که خود دانش اموز داشت از قبیل دیر به کلاس آمدن، شوخی های رکیک با همکلاسی ها، بی اجازه صحبت کردن، انجام ندادن تکالیف و ... می باشد. راه حلهایی برای حل مشکل ارائه گردید که با به کار بستن این راه حل ها تاثیر فراوانی در بهبود مشکل بی انضباطی امرعباس رویت شد و متوجه شدم که کارهای صورت گرفته توانسته است تا حدود زیادی از تکرار اشتباهات وی جلوگیری کند؛ به طوری که خود دانش آموز و سایر همکاران و حتی اولیاء از بهبود مشکل رفتاری و انضباطی ابراز خوشحالی کردند؛ در نهایت پیشنهاداتی به منظور بکارگیری این راحلها از سوی همکاران در موقعیت های مشابه ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

انضباط ، قانون گریزی ، مشکلات رفتاری ، سبک های فرزندپروری.