بررسی رابطه بین کمرویی و تنهایی با نقش میانجی شوخ طبعی و عزت نفس در بین معلمان متوسطه اول ناحیه دو بندرعباس

تحقیق حاضر به منظور » بررسی رابطه بین کمرویی و تنهایی با نقش میانجی شوخ طبعی و عزت نفس در بین معلمان متوسطه اول ناحیه دو بندرعباس « انجام شده است. . این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل معلمان متوسطه اول ناحیه دو بندرعباس بوده که جامعه آماری در سال ۱۴۰۰ تعداد آنها ۲۵۰ نفر بود. نمونه آماری در این تحقیق ، ۱۵۰نفراز کارکنان معلمان ناحیه دو بندرعباس با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل ۴ پرسشنامه، پرسشنامه تنهایی دیتوماسو، برانن و بست ۲۰۰۴) )، پرسشنامه کمرویی استنفورد (۱۹۹۷ ) ، پرسشنامه شوخ طبعی مارتین ( (۲۰۰۳ و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت( (۱۹۹۸ می باشد.به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارPLS استفاده شد . نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که داد نشان می دهد بین کمرویی و تنهایی با نقش میانجی شوخ طبعی در معلمان ناحیه دو بندرعباس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

کمرویی ، تنهایی ، شوخ طبعی و عزت نفس.