کنکاشی حول مساله خلاقیت در آموزش و یادگیری

خلاقیت و پرورش آن از جمله مهمترین مباحثی تاکیدی در همه نظام های آموزشی کشورهای مختلف می باشد؛ چراکه فرد در طول زندگی خود با مسائل عارضی گوناگونی مواجه می شود که در مواردی نیازمند طریقی بدیع جهت حل آن است. معلمان به عنوان افرادی که در میدان آموزش هستند می بایستی توجه فوق العاده ای به این عنصر در تدریس خود داشته باشند. هدف پژوهش حاضر جستاری بر جلوه نمایی عنصر خلاقیت و اهمیت پرورش آن در دانش آموزان است. نگارندگان تلاش نموده اند تا بر اساس مطالعات کتابخانه ای و همچنین تفکر پیرامون مطالب و تحقیقات علمای تعلیم و تربیت به اهداف مذکور نائل آیند. یافته های پژوهش حکایت از آن دارد که خلاقیت فقط به عوامل وراثتی بستگی نداشته و می تواند آموزش تقویت و بهبود یابد. آموزش و یادگیری رابطه ای مستقیم با بهبود و تقویت خلاقیت دارد، چراکه با بهره گیری از طرق تدریس بدیع که بر پایه تقویت دانش آموزان بنا نهاده شده است به بهبود و تقویت خلاقیت کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پرورش ، تدریس ، خلاقیت ، معلم ، یادگیری