تاثیر کاربرد پوششهای خوراکی بر پارامترهای بیوشیمیایی انگور عسگری

استفاده از فیلمها و پوششهای زیست تخریب پذیر و دارای ویژگی ضد میکروبی، به عنوان یک جایگزین مناسب برای نگهدارنده های مصنوعی، با هدف حفظ امنیت غذایی و جلوگیری از هدر رفت سرمایه حائز اهمیت میباشد. به همین منظور، در این بررسی اثر محلول پاشی قبل از برداشت کیتوسان (در سه غلظت صفر، ۲ و ۳ درصد) و غوطه وری پس از برداشت با ژل آلوئه ورا ۲۵) و ۳۳ درصد) بر کیفیت و ماندگاری میوه انگور رقم عسگری در پنج زمان مختلف (صفر، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ روز پس از برداشت) در دمای ۴ درجه سانتی گراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میوه های تیمار شده با کیتوسان و ژل آلوئه ورا دارای ویتامین ث، مواد جامد محلول و فعالیت آنزیم پراکسیداز بالاتر از شاهد بودند، همچنین فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز در میوه های تیمار شده با کیتوسان و ژل آلوئه ورا کاهش یافت. بالاترین میزان ویتامین ث، مواد جامد محلول و فعالیت آنزیم پراکسیداز در هر پنج زمان اندازه گیری متعلق به تیمارهای ترکیبی کیتوسان ۲ درصد و ژل آلوئه ورا ۲۵ درصد بود. در هر پنج زمان اندازه گیری، مشاهده شد که تیمار کیتوسان ۲ درصد به همراه ژل آلوئه ۲۵ درصد دارای کمترین میزان فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز بود.

کلیدواژه ها:

پوششهای خوراکی ، فعالیت آنزیمی ، ویتامین ث