تاثیر فوروزماید استنشاقی در بیماران مبتلا به ادم ریه حاد کاردیوژنیک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: فوروزماید از ارکان درمان دارویی ادم کاردیوژنیک ریه است، اما تجویز سیستمیک این دارو با عوارضی چون افت فشار خون، آسیب کلیوی و کاهش پتاسیم سرم همراه می باشد. تجویز استنشاقی راه تازه ای است که عوارض تجویز تزریقی دارو را ندارد، اما اثربخشی آن هنوز کاملا روشن نیست. در این مطالعه هدف تعیین اثربخشی فوروزماید استنشاقی در بیماران مبتلا به ادم حاد کاردیوژنیک بود. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ۱۲۵ بیمار مبتلا به ادم کاردیوژنیک حاد ریه مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان های رسول اکرم (ص) و فیروزگر در سال ۱۳۹۶ انجام شد. نمونه ها با تخصیص تصادفی به دو گروه آزمایش (۶۲ نفر دریافت کننده فوروزماید با نبولایزر) و کنترل (۶۳ نفر دریافت کننده نرمال سالین با نبولایزر) تقسیم شدند. پس از مداخله علائم حیاتی، داده های مربوط به ریه ثبت و در دو گروه با استفاده از آزمون تی تست و کای دو مقایسه گردید. یافته ها: تغییرات معنی داری در میانگین فشارخون سیستولیک (مداخله ۱۲۹، دارونما ۹/۱۲۸)، دیاستولیک (مداخله ۲/۷۹، دارونما ۷۸)، تعداد نبض (مداخله ۲/۹۲، دارونما ۸/۹۱)، تعداد تنفس (مداخله ۸/۲۲، دارونما ۳/۲۲) و اشباع اکسیژن خون (مداخله ۷/۹۱، دارونما ۹۲) بین گروه های مطالعه مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد فوروزماید استنشاقی در بیماران ادم حاد ریه، تاثیر مثبتی ندارد. لذا با توجه به تازگی موضوع، انجام مطالعات بیشتر توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

Pulmonary edema ، Nebulizer ، Inhalation ، Furosemide ، A Randomized Clinical Trial. ، ادم ریه ، نبولایزر ، فوروزماید ، استنشاقی