بررسی شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی گوشت پرندگان مختلف آلوده به آرکوباکتر در مراکز فروش استان اصفهان در چهارفصل سال ۱۳۹۷
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 176
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFM-9-2_001
تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1401
چکیده مقاله:
جنس آرکوباکتر همراه با کمپیلوباکتر در خانواده کمپیلوباکتریاسه قرار دارد. آرکوباکترها باکتری های گرم منفی، بدون اسپور و میکروآئروفیلیک هستند که به وسیله رشد در حضور اکسیژن و دماهای پایین از جنس کمپیلوباکتر متمایز می شوند. این باکتری ها میله ای، به شکل S و یا مارپیچی شکل هستند. آرکوباکتر بوتزلری رایج ترین گونه این جنس است به عنوان پاتوژن زئونوز و نوظهور شناخته شده است. هدف اصلی از این مطالعه ارزیابی فراوانی آرکوباکتر بوتزلری از گوشت ماکیان عرضه شده در مراکز فروش در استان اصفهان بود.این مطالعه به بررسی طیف وسیعی از انواع گوشت پرندگان از نظر آلودگی به گونه های آرکوباکتر پرداخت. نمونه ها در طول چهارفصل سال از استان اصفهان جمعآوری، در کنار یخ به آزمایشگاه کنترل کیفی مواد غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد منتقل شد. جهت جداسازی گونه های آرکوباکتر که ۱۰ گرم از هر نمونه هموژن شده گوشت به آبگوشت غنی کننده آرکوباکتر (ASB ) حامل مکمل انتخابی CAT منتقل و به مدت ۴-۲ روز در دمای ۴۲ درجه انکوبه، سپس به صورت خطی در محیط های اختصاصی ارکوباکتر ، آگار خون دار کشت داده و پلیتها به مدت ۴-۲ روز در دمای ۴۲ درجه تحت شرایط هوازی انکوبه گردید.کلونیهای تیپیک در محیط Brucella Agar تحت همان شرایط کشت داده و کشت های خالص برای ویژگی های فنوتیپی، فعالیت کاتالاز و احیای نیترات مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تائید تشخیص و تفکیک گونه های ارکوباکتر استخراج DNA با استفاده از کیت استخراج DNA ( شرکت سیناژن ایران) مطابق دستورالعمل شرکت سازنده کیت انجام شد. نتایج برای گوشت پرندگان نشان داد که میزان شیوع در مجموع (۰۹/۳۹درصد) بود. بیشترین میزان شیوع مربوط به بلدرچین ۶۰درصد جوجه گوشتی (۵۰ درصد) و اردک (۵۰ درصد) بود، و کمترین میزان مربوط به شترمرغ (۱۵ درصد) بود. بیشترین میزان شیوع در گونهی A. butzleri برای تمام گونهها مشاهده شد. در مجموع، بیشترین مقاومت مربوط به اریترومایسین (۹۵/۱۳درصد)، و تتراسایکلین (۲۷/۱۶درصد) و کمترین مقاومت مربوط به متی سیلین (۳۷/۸۸ درصد) و ونکومایسین (۳۴/۹۵درصد) بود. گونهی A. butzleri) و A. cryaerophilus بیشترین مقاومت را به تتراسایکلین داشتند و کمترین مقاومت مربوط به ونکومایسین بود. تمام گونهها برای فاکتورهای حدت cadF، ciaB، cj۱۳۴۹، Mvin، pldA و tlyA مثبت بود، که گونههای A. butzleri و A. skirrowii واجد تمام فاکتور های حدت مورد ارزیابی، بودند.، و گونهی A. cryaerophilus واجد ژن ciaB و Mvin بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رویا نجفی
گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
ابراهیم رحیمی
گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
امیر شاکریان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد