بررسی شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی گوشت پرندگان مختلف آلوده به آرکوباکتر در مراکز فروش استان اصفهان در چهارفصل سال ۱۳۹۷

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 176

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFM-9-2_001

تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1401

چکیده مقاله:

جنس آرکوباکتر همراه با کمپیلوباکتر در خانواده کمپیلوباکتریاسه قرار دارد. آرکوباکترها باکتری های گرم منفی، بدون اسپور و میکروآئروفیلیک هستند که به وسیله رشد در حضور اکسیژن و دماهای پایین از جنس کمپیلوباکتر متمایز می شوند. این باکتری ها میله ای، به شکل S و یا مارپیچی شکل هستند. آرکوباکتر بوتزلری رایج ترین گونه این جنس است به عنوان پاتوژن زئونوز و نوظهور شناخته شده است. هدف اصلی از این مطالعه ارزیابی فراوانی آرکوباکتر بوتزلری از گوشت ماکیان عرضه شده در مراکز فروش در استان اصفهان  بود.این مطالعه به بررسی طیف وسیعی از انواع گوشت پرندگان از نظر آلودگی به گونه های آرکوباکتر پرداخت. نمونه ها در طول چهارفصل سال از استان اصفهان جمع­آوری، در کنار یخ به آزمایشگاه کنترل کیفی مواد غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد منتقل شد. جهت جداسازی گونه های آرکوباکتر که ۱۰ گرم از هر نمونه هموژن شده گوشت به آبگوشت غنی کننده آرکوباکتر (ASB ) حامل مکمل انتخابی CAT منتقل و به مدت ۴-۲ روز در دمای ۴۲ درجه انکوبه، سپس به صورت خطی در محیط های اختصاصی ارکوباکتر ، آگار خون دار کشت داده و پلیت­ها به مدت ۴-۲ روز در دمای ۴۲ درجه تحت شرایط هوازی انکوبه گردید.کلونی­های تیپیک در محیط Brucella Agar   تحت همان شرایط کشت داده و کشت های خالص برای  ویژگی های فنوتیپی، فعالیت کاتالاز و احیای نیترات مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تائید تشخیص و تفکیک گونه های ارکوباکتر استخراج DNA با استفاده از کیت استخراج DNA ( شرکت سیناژن ایران) مطابق دستورالعمل شرکت سازنده کیت انجام شد. نتایج برای گوشت پرندگان نشان داد که میزان شیوع در مجموع (۰۹/۳۹درصد) بود. بیشترین میزان شیوع مربوط به بلدرچین ۶۰درصد جوجه گوشتی (۵۰ درصد) و اردک (۵۰ درصد) بود، و کمترین میزان مربوط به شترمرغ (۱۵ درصد) بود. بیشترین میزان شیوع در گونه­ی A. butzleri برای تمام گونه­ها مشاهده شد. در مجموع، بیشترین مقاومت مربوط به اریترومایسین (۹۵/۱۳درصد)، و تتراسایکلین (۲۷/۱۶درصد) و کمترین مقاومت مربوط به متی سیلین (۳۷/۸۸ درصد) و ونکومایسین (۳۴/۹۵درصد) بود. گونه­ی A. butzleri) و A. cryaerophilus بیشترین مقاومت را به تتراسایکلین داشتند و کمترین مقاومت مربوط به ونکومایسین بود. تمام گونه­ها برای فاکتورهای حدت cadF، ciaB، cj۱۳۴۹، Mvin، pldA و tlyA مثبت بود، که  گونه­های A. butzleri و A. skirrowii واجد تمام فاکتور های حدت مورد ارزیابی، بودند.، و گونه­ی A. cryaerophilus واجد  ژن ciaB و Mvin بود. 

نویسندگان

رویا نجفی

گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

ابراهیم رحیمی

گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

امیر شاکریان

دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد