پایش و صحه گذاری بی خطرسازی پسماندهای عفونی و مدیریت بهینه آن در بیمارستان های شهر قم

زمینه و هدف: با توجه به اینکه تاکنون مطالعات جامعی درخصوص بی خطرسازی پسماندهای عفونی در بیمارستان های شهر قم انجام نشده است، این تحقیق با هدف بررسی روش های بی خطرسازی مورد استفاده در این بیمارستان ها و پایش عملکرد دستگاه های امحای پسماند صورت گرفت. روش بررسی: اطلاعات مورد نیاز از طریق مراجعه حضوری و مشاهده وضعیت موجود به دست آمد و با توجه به نوع سیستم های بی خطرسازی، متغیرهای تاثیرگذار بر بی خطرسازی پسماندها استخراج شد و براساس آن، آزمون های پایش بیولوژیک مربوط به بیمارستان های مورد مطالعه طراحی گردید. داده ها با استفاده از آزمون دقیق فیشر آنالیز شدند. یافته ها: در این مطالعه از ۹ بیمارستان فعال در استان قم، تنها ۳ بیمارستان مجهز به دستگاه بی خطرساز پسماندهای عفونی بودند. در بیمارستان A در ۲۵/۶% از نمونه ها رشد اسپور باسیلوس استئاروترموفیلوس مشاهده گردید، درحالی که در بیمارستان B، هیچ گونه رشد میکروبی ثبت نشد. سرمایه گذاری اولیه جهت خریداری دستگاه در بیمارستان A تقریبا ۴ برابر بیمارستان B بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد دستگاه بی خطرساز بیمارستان B با توجه به نابودی کامل اسپورها، هزینه کمتر (برای خریداری) و نگهداشت مناسب تری نسبت به دستگاه های موجود در بیمارستان A دارد.

کلیدواژه ها:

Health-care waste ، Medical waste ، disposal-organization and administration ، Autoclave ، پسماند بیمارستانی ، دفع مواد زائد پزشکی ، سازماندهی و مدیریت ، بی خطرسازی ، اتوکلاو