حکمرانی امنیتی - دفاعی در فضای منازعات هیبریدی

جمهوری اسلامی ایران، به سبب ماهیت خود بیش از سایر کشورها با چالش ها و بحران ها و تهدیدات متعدد در عرصه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می کند و در آینده نیز، با آنها روبه رو خواهد بود. هم افزایی تهدیدها و ابزارهای نظامی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی با هدف ایجاد بی ثباتی در کشور، جنگی تحت عنوان جنگ ترکیبی را رقم خواهد زد. این تهدیدات، به سبب ماهیت خود، هر کشور با هر درجه از امنیت و ثبات را دچار بحران خواهد کرد. مسئله اصلی این پژوهش این است که بهترین دفاع در برابر یک جنگ ترکیبی تمام عیار در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی را شناسایی کند. در این پژوهش، با استفاده از روش اسنادی - کتابخانه ای، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده است و به روش توصیفی - تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از بررسی منابع گوناگون، حاکی از آن است که بهترین دفاع در یک جنگ هیبریدی، حکمرانی متعالی اسلامی است. بررسی ها، دو مکتب اساسی ذیل سوپر پارادایم اومانیسم و تئوئیسم را نشان می دهند. اما مکاتب مادی با تمام نحله های خود، نتوانسته اند راه حلی برای معضل ناامنی به ویژه در فضای جدید حاکم بر تحولات جهانی ارائه نماید. در این بین، حکمرانی که بر اساس مکتب و الگوی توحیدی استوار است؛ توانسته است سربلند از سیر تحولات و بحران های منطقه ای و داخلی بیرون آید که موفقیت جمهوری اسلامی ایران در نابودی تروریسم تکفیری در عراق و سوریه و همچنین تشکیل محور مقاومت، از نتایج درخشان استفاده از این الگو در حکمرانی بوده است.

کلیدواژه ها:

حکمرانی ، جنگ هیبریدی ، مکاتب امنیتی ، مکتب توحیدی