رابطه علیت و تعدد اسباب در حوادث رانندگی

اگر که در ایران رسما نظریه سبب مقدم در تاثیر پذیرفته شده ولی رویه ی قضایی به نظریه نسبیت تقصیر عمل می کند. اصولا در جرائمی که عمدی هستند تحمیل کیفر منوط به تحقق زیانی ملموس نیست؛ اما در جرائم غیرعمدی که عمدتا مقید به نتیجه مادی هستند، و حاصل بی احتیاطی و بی مبالاتی و یا عدم رعایت مقررات فنی می باشند، تحقق خسارت شرط ضروری برای مجازات کردن و بایستی رابطه علیت میان خطای متهم و زیان وارده به اثبات برسد. به نظر می رسد؛ در یک حادثه رانندگی در حقوق ایران علت های حقوقی بسیار ناچیز وگاهی اصلا مورد توجه قرار نمی گیرد و تعیین مسئولیت برحسب علت های تجربی و فنی در نظر گرفته می شود. به نظر می رسد؛ رابطه علیت در نظریه های کارشناسان تصادفات فقط ازنظر فنی و علمی مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه بر راننده عوامل دیگری همچون راه-وسیله نقلیه-و شرایط اقلیمی می توانند در بروز یک حادثه رانندگی دخیل باشند. بر فرض اینکه حادثه زیان بار به چند شخص اسناد داده شود و همه مسئول باشند می توان مسئولیت را بر اساس میزان تقصیر تقسیم نمود.

کلیدواژه ها:

رابطه علیت ، حوادث رانندگی ، مسئولیت مدنی