نقدی بر کتاب «دولت کارتر و فروپاشی دودمان پهلوی»

مطالعه درباره انقلاب اسلامی ایران، با توجه به پیامدهای گسترده آن به شکلی روزافزون، مورد توجهپژوهشگران غربی بوده است. نوع رابطه نظام سیاسی پیشین ایران با جهان غرب و اثرات انقلاب براین روابط، نیز نقش دولتهای غربی متحد ایران و به خصوص آمریکا در پیروزی انقلاب اسلامی، ازجمله مسائلی است که ذهن پژوهشگران را به خود مشغول داشته است.این آثار، اولا؛ به سبب دسترسی به منابع غربی (سیاسی، امنیتی و...) و ثانیا؛ از آن رو که از دریچه ایبیرونی به انقلاب ایران می نگرند، حایز اهمیتند. اما بسیاری از آنها به سبب عدم دسترسی به منابعایرانی یا عدم آشنایی با زبان فارسی که زبان بخش اعظمی از منابع تاریخی این برهه است، متضمنضعف های آشکاری در ارائه و نقد داده ها، و در نتیجه تحلیل و تبیین مسائل هستند.کتاب «دولت کارتر و فروپاشی دودمان پهلوی» اثر خاویر گررو از جمله نمونه های متاخر چنین پژوهش هایی است. یادداشت پیش رو، ضمن معرفی و بررسی اجمالی محتوای کتاب، سعی کرده تانقدی روش شناختی از زاویه عدم رجوع نویسنده به منابع فارسی ارائه کند. عدم رجوعی که میتواندسبب خطاهای گزارهای و تحلیلی شود. بدیهی است که نقد ارائه شده محدود و محصور به نقد روشیخواهد بود، و به نقد مدعا و نتایج تحلیلی نویسنده نمی پردازد.

کلیدواژه ها:

منبع ، تاریخ نگاری ، انقلاب ، آیت الله خمینی ، ایران ، آمریکا