بهبود عملکرد صنعت هتلداری از طریق نظام های کاری با عملکرد بالا: نقش میانجی یادگیری مداری، انعطاف پذیری کارکنان و دوسو توانی نوآوری

در ادبیات مدیریت، مقالات زیادی تاثیر سیستم های کاری با عملکرد بالا بر عملکرد سازمانی را بررسی کرده اند. با این حال، غفلتاز ظرفیت متغیرهای واسط در این ارتباط همچنان مشهود است. از این رو، هدف مطالعه حاضر کاوش نقش میانجی سازه هاییادگیری مداری، انعطاف پذیری کارکنان و قابلیت دوسو توانی نوآوری در رابطه مذکور است. تحلیل داده های گردآوری شده به کمکپرسشنامه های استاندارد، با استفاده از نرم افزار PLS انجام شد. نتایج حاصل از نظرسنجی از مدیران عامل و منابع انسانی ۶۶ هتلسه ستاره و بالاتر شهر تهران، نشان داد که سیستم های کاری با عملکرد بالا با تاثیر بر یادگیری مداری، انعطاف پذیری منابع انسانیو توسعه دوسو توانی نوآوری نقش قابل توجهی در بهبود عملکرد شرکت های مورد مطالعه در صنعت هتل داری ایفا می کنند. درحقیقت، می توان استدلال نمود که سازه های یادگیری مداری، انعطاف پذیری منابع انسانی و دوسو توانی نوآوری؛ به عنوانمیانجی گرهای کاملی بین سیستم های کاری با عملکرد بالا و عملرد هتل های مورد مطالعه ایفای نقش می کنند.

کلیدواژه ها:

نظام های کاری با عملکرد بالا ، یادگیری مداری ، انعطاف پذیری کارکنان ، دوسو توانی نوآوری ، صنعت هتل داری