انگیزش درونی و رضایت شغلی کتابداران کتابخانه های عمومی شهرداری با تاکید بر نقش آموزش ان.ال.پی

هدف: هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش های برنامه ریزی عصبی-کلامی بر بهبود میزان رضایت شغلی در میان کتابداران کتابخانه های عمومی کشور است. روش شناسی: این پژوهش با روش پیمایشی-تحلیلی و ابزار پرسشنامه (پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث، و پرسشنامه انگیزش هرمنس) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون انجام شده است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش کتابداران کتابخانه های عمومی وابسته به سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران حدود ۲۳۰ نفر بوده که بر اساس جدول مورگان با خطای (۰۶/۰) تعداد ۱۲۴ نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته ها: در مرحله پیش آزمون نتایج حاصل از دو پرسشنامه نشان داد که تنها ۳۵% افراد دارای رضایت شغلی بوده و میانگین کل پرسشنامه های رضایت شغلی ۱۹/۲ بود، از پرسشنامه انگیزه فردی نیز نتایج مشابهی بدست آمد و برای بررسی وجود ارتباط بین انگیزه و رضایت شغلی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. پس از ارائه NLP نیز دو پرسشنامه توسط نمونه تکمیل و رضایت شغلی ۷۶% را نشان داد، همین نتیجه درباره انگیزه فردی نیز تکرار شد. نتیجه: مهندسی ذهن بر تغییر دیدگاه افراد نسبت به خود و شغلشان تا حدود زیادی موثر است برای اطمینان از آزمون (خی۲) برای بررسی پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد که ارتباط معنی داری را در سطح اطمینان ۹۵/۰نشان داد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، انگیزش ، کتابداران ، برنامه ریزی عصبی-کلامی ، ان.ال.پی