بهینه سازی کاربرد فناوری در مدیریت زنجیره تامین))SCM۱با سیستم تحویل یکپارچه اقلام پروژه))IPD۲
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 267
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSIEM03_461
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1401
چکیده مقاله:
امروزه با گستردگی خدمات و فناوریهای مورد نیاز برای اجرای عملیات و پروژه ها سازمانها که قاعدتا نمیتوانند در تمامی زمینه های مورد نیاز به صورت تخصصی فعالیت کنند برای افزایش بهره وری و جلب رضایت مشتریان بخشی از فعالیتهای خود را برون سپاری مینمایند. مدیریت تدارکات و بهخصوص مدیریت زنجیره تامین نقش مهمی در پیاده سازی موفقیت آمیز این مهم ایفا مینمایند. در دهه های اخیر و پس از گسترش محدوده فناوری اطلاعات و آشکار شدن مزایای انکارناپذیر آن در تمامی حوزه ها مدیریت زنجیره تامین نیز با بهره گیری از این فناوری نوظهور به طور چشمگیری کاراتر و چابکتر از گذشته شده است. بهره گیری از فناوری اطلاعات برای مدیریت ناب زنجیره تامین لازم است اما کافی نمیباشد. همانگونه که این فناوری نقش مهمی در یکپارچهسازی جریان اطلاعات موجود بین عوامل درگیر در زنجیره تامین ایفا میکند، بایستی به اهمیت و لزوم یکپارچه سازی اهداف و انگیزه های طرفین درگیر در پروزه نیز توجه نمود تا بتوان از تمامی ظرفیتهای فناوری در مدیریت زنجیره تامین بهره برد. این پژوهش سعی بر آن دارد تا با تبیین اهمیت پیاده سازی فرهنگ تحویل اقالم یکپارچه پروژه در مدیریت زنجی ره تامین با ایجاد هماهنگی هر چه بهتر و انسجام بیشتر عملکرد و اهداف اعضای زنجیره تامین موجبات عملکرد بهتر در زمینه ی کیفیت، زمان و هزینه های احتمالی و غیراحتمالی در پروژه، کاربردهای فناوری پیشگفته را بهبود بخشد. با پیاده سازی فرهنگ IPD میتوان مزایای خاصی از پیاده سازی فناوری را که پیشتر به علت برخی تعارضات بین عوامل نمود کمتری داشت، به میزان قابل توجهی افزایش داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدتقی نظرپور
دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدمهدی عبدی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سیدمحمد ذاکری
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران