تشخیص سرقت ادبی در متون فارسی مبتنی بر ویژگیهای معنایی-ساختاری با استفاده از الگوریتم هشینگ

یکی از چالشهای پژوهش و ارائه نتایج تحقیقات علمی، سرقت ادبی است. سرقت ادبی، تلاشی برای استفاده از ایده دیگریو ارائه آن به عنوان کار شخصی است که هم غیرقانونی و هم غیراخلاقی تلقی میشود. برای تشخیص سرقت ادبی در متونزبانهای مختلف، روشهای مختلفی ارائه شده است. ابزارهای مختلفی برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که درنظرسنجی های متعدد موردبررسی قرار گرفته است. هدف از این پایان نامه، بررسی متون و تشخیص سرقت ادبی در متونفارسی با استفاده از ویژگیهای معنایی-ساختاری متن و با بهره گیری از الگوریتم هشینگ است. با نوشتن یک الگوریتمجدید، پیاده سازی بر اساس آن انجام شده است. پس از پیش پردازش متن، نمایش اثرانگشت، با پیمایش درخت از پایین بهبالا، اثرانگشت نهایی سند توسط هش در سطح پاراگراف ساخته شده است. نوآوری موجود در این پژوهش استفاده ازالگوریتم هشینگ به صورت ساختار درختی سه بخشی و تکنیک سیم هش برای ایجاد هش نهایی سند است. نتایج نشانمیدهد که با استفاده از این روش ترکیبی که در آن معنی هر کلمه و جایگزینی جمع سازی مناسب و مترادفها موردتوجهقرار میگیرد، مقادیر میانگین برای سنجه های دقت و جامعیت )فراخوانی( بهبود مییابد و با توجه به دقت در تشخیصسرقت ادبی ارزیابی شده توسط این پارامترها، میزان میانگین دقت بهبود یافته ۲.۲۸ درصد و ضریب تشابه دو متن به میزان۱.۸۸۳ درصد بیشتر شده است.

کلیدواژه ها:

سرقت ادبی ، تشخیص سرقت ادبی ، هشینگ ، الگوریتم هش ، معنایی-ساختاری