تاثیر گسل های راندگی سطحی و ژرفایی بر هندسه ساختاری تاقدیس قلاجه، لرستان، باختر زاگرس

تاقدیس قلاجه با طول حدود ۶۰ کیلومتر و راستای شمال باختری- جنوب خاوری در شمال پهنه ساختاری لرستان و باختر کمربند چین خورده- رانده زاگرس واقع شده  است. هندسه و ساختارهای چین خورده در این پهنه توسط گسل های راندگی و سطوح جدایشی کنترل می شود. در این پژوهش برای تحلیل هندسی تاقدیس قلاجه با استفاده از اطلاعات چاه ها و رسم سه نیمرخ ساختاری عمود بر محور تاقدیس، محاسبه پارامترهای هندسی، به بررسی هندسه و تحلیل سبک دگرریختی تاقدیس و نقش سطوح جدایشی بر سبک چین خوردگی آن پرداخته شده است. ساختار این تاقدیس تحت تاثیر دو سطح جدایش بالایی (سازند پابده) و میانی (سازند گرو) قرار گرفته  است. سطوح جدایشی و راندگی های ژرفایی و سطحی در یال جنوب  باختری تاثیر زیادی بر هندسه چین خوردگی ایجاد کرده اند که باعث ستبر شدن سطح جدایش میانی و برگشته شدن یال جنوبی در بخش جنوب  باختری تاقدیس شده اند. در بخش های مرکزی و شمال باختری تاقدیس برگشتگی کمتر شده و لایه ها به حالت عادی تبدیل شده اند که این تغییر شیب لایه بندی با شکستگی های زیادی همراه است. تجزیه و تحلیل مشخصه های هندسی تاقدیس قلاجه نشان می دهدکه این تاقدیس یک چین نامتقارن و استوانه ای و از نظر فشردگی باز و از نظر کندی چین در رده نیمه زاویه دار قرار دارد.

کلیدواژه ها:

چین خوردگی ، جدایش ، نیمرخ ساختاری ، گرو ، راندگی