مدلسازی کیفیت هوای موزه های تهران با استفاده از مدل IMPACT

رشد روز افزون شهرها در کنار زندگی صنعتی، علاوه بر آسایش و راحتی برای انسان ها، باعث بروز مشکلات و معضلات جدیدی شده است. یکی از این مشکلات، معضل آلودگی هواست. اکثر افراد تصور می کنند آلودگی هوا صرفا در محیط های باز شهری گسترش یافته است، در حالی که در برخی موارد آلودگی هوای محیط های بسته، چندین برابر بیشتر از آلودگی محیط های باز اطراف است. با گسترش دسترسی به رایانه های شخصی در طی دو دهه اخیر، مدل سازی به عنوان راهکاری مفید و کارآمد در پیش بینی کیفیت هوای محیط های بسته مطرح شده است. یکی از مدل های مورد استفاده در این ارتباط، مدل IMPACT است که برای بررسی و ارزیابی سطح آلاینده ها در ساختمان های با ارزش میراث فرهنگی و موزه ها تنظیم شده است. در این مقاله در پی معرفی اختصاری این مدل، کاربرد آن در مدل سازی دو مورد از موزه های شهر تهران (موزه تنوع زیستی پردیسان و موزه فرش ایران)، مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج به دست آمده از مدل سازی با مقادیر واقعی اندازه گیری شده مقایسه و تطابق خوبی با دقت بین ۷۷ % الی ۹۴ % نسبت به مقادیر واقعی مشاهده می شود. در گام بعدی با در نظر گرفتن راهکارهای اصلاحی، تلاش شده است تا میزان کاهش آلودگی ناشی از استفاده راهکارهای مختلف ارزیابی، و به عنوان راه حلی برای بهبود کیفیت هوای محیط های بسته مورد مطالعه و به تفکیک اثرگذاری بر هر یک از آلاینده ها مورد بررسی قرار گیرد. نتیجه این بررسی مبین دستیابی به بهترین وضعیت ممکن، در صورت استفاده همزمان از فرایند پالایش آلاینده و کاهش نرخ تعویض و تبادل هوا در محیط است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، محیط های بسته ، مدل سازی ، موزه