برخی فرایندهای واجی در گونه زبانی شیرگاه از گویش مازندرانی

هدف از نگارش این مقاله بررسی برخی فرایندهای واجی از قبیل همگونی، ناهمگونی، حذف و درج واکه در گونه شیرگاه از گویش مازندرانی است. بررسی فرایندهای واجی نتایج زیر را نشان می دهد: ۱- در جایگاه مرز هجا با عملکرد فرایند همگونی خوشه های همخوانی nd و st به ترتیب به صورتnn  وss  تولید می شوند. ۲- در حالت التقاء واکه ها (e+e) در مرز تکواژها به طوری که تکواژ اول به واکه /e/ ختم شود و دومی تکواژ سوم شخص این گونه زبانی یعنی/e/ به معنی"است" باشد، با عملکرد فرایند ناهمگونی واکه /e/ در تکواژ اول به صورت واکه پسین و افراشته /u/ تولید می گردد. ۳- حذف همخوان چاکنایی [h] در بافت بین دو واکه موجب فعال شدن فرایند ترخیم می شود بطوری که کاهش تعداد هجاها و کوتاه تر شدن کلمه را به دنبال دارد. ۴- در خوشه همخوانی پایانی در ساخت هجای(C)V به گونه ای که یکی از همخوان های گرفته و  یکی از همخوان های رسا ( lو r) باشد، واکه شوا [Ə] بین دو همخوان درج می شود.

کلیدواژه ها:

همگونی ، حذف ، درج واکه ، ترخیم