مقایسه اثرات عصاره متانولی زنجبیل ( Zingiber officinale) و جلبک اسپیرولینا ( Spirulina (platensis با سیلی مارین ( Silybum marianum ) بر بافت کبد و فاکتورهای خونی در مدل کبد چرب القا شده با تتراکلریدکربن در ماهی کوی

هدف از این تحقیق مقایسه اثرات عصاره متانولی زنجبیل و جلبک اسپیرولینا با سیلیمارین بر بافت کبدی در مدل کبد چرب القا شده با تتراکلریدکربن در ماهی کوی بود. در این بررسی ۱۰۰ ماهی کوی نر و ماده در محدوده وزنی ۱۵ ± ۲ گرم به ۱۰ گروه ۱۰تایی تقسیم شدند. یک گروه شاهد (بدون تزریق) و سه گروه کنترل برای تتراکلریدکربن، متانول و روغن زیتون (حلال عصاره ها) در نظر گرفته شد. به ماهیان ۶ آکواریوم دیگر ابتدا تتراکلریدکربن رقیق شده با روغن زیتون به نسبت ۱:۳ با دوز ۱ میلی لیتر برکیلوگرم وزن ماهی تزریق شد. تزریق جهت القای سمیت حاد کبدی و افزایش آنزیمهای آمینوترانسفراز کبدی AST) و(ALT به عضله بین باله پشتی و خط جانبی ماهی انجام شد. ۲۴ ساعت پس از این تزریق دوزهای ۱۰۰و ۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن ماهی از هر کدام از عصاره ها برای آکواریومهای مورد نظر تزریق شد. تزریقات در ۶ نوبت (به صورت یک روز در میان) انجام شد. سپس خونگیری از باله دمی جهت اندازه گیری آنزیمهای کبدی (ALP,AST,ALT) و TG و کلسترول انجام شد. نمونه های بافتی کبد تهیه و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین صورت گرفت. داده ها توسط ANOVA ارزیابی شد. معیار اختلاف معنیدارp≤۰.۰۵ بود. نتایج این آزمایش افزایش چشمگیر میزان ALT,AST,ALP و TG و کلسترول را در گروه تتراکلریدکربن نسبت به شاهد نشان داد. نتایج بافتی نیز ضایعات هیستوپاتولوژیک شامل: نکروزهپاتوسیت ها، دژنراسیون سلولی و استئاتوز چربی را نشان داد. بعد از تزریق عصاره ها کاهش معناداری ۰۵)؟(S ۰ در میزان آنزیمهای کبدی و تری گلیسرید و کلسترول خون ایجاد شد و از افزایش پیشرفت ضایعات کبدی جلوگیری شد. نتایج حاصل نشان داد که اثر درمانی عصاره های سیلیمارین، جلبک اسپیرولینا و زنجبیل در سمیت کبدی القا شده توسط تتراکلریدکربن وجود داشت و بیشترین تاثیر به ترتیب مربوط به سیلیمارین، زنجبیل و جلبک اسپیرولینا بودکه نتایج در بعضی موارد به ویژه در مورد زنجبیل و جلبک اسپیرولینا خیلی به هم نزدیک بودند.

کلیدواژه ها:

کبد چرب ، تتراکلریدکربن ، سیلی مارین ، زنجبیل ، جلبک اسپیرولینا ، ماهی کوی