توزیع غیر یکنواخت المان های با دامنه تحریک غیر یکنواخت، تکنیکی موثر جهت کاهش حداکثری سطح لوب های کناری آنتن های آرایه ای حلقوی

آنتن های آرایه ای حلقوی متمرکز از المان هایی تشکیل شده است که روی چند سطح حلقوی متمرکز با شعاع های متفاوت توزیع شده-اند. دراین مقاله هدف تعیین غیریکنواخت دامنه ی تحریک المان ها و مکان المان ها، با هدف بیشترین کاهش در سطح لوب های کناری و عرض پرتو می باشد. کاهش سطح لوب های کناری در این نوع آنتن ها زمانی برجسته تر می شوند که ما این کار را براساس یک مقدار حداکثر عرض پرتو انجام دهیم. در این بررسی به دلیل انبوه بزرگی از پارامترهایی که با هم در ارتباط هستند، مساله کاهش سطح لوب های کناری به عنوان یک مساله بهینه سازی مطرح و برای حل آن از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است.در این مقاله، آزمایش ها برای ۳ مورد مختلف انجام شده است. در حالت اول فرض بر این است که ۱۸ عنصر در ۳ حلقه متمرکز توزیع شده اند و در حالت دوم فرض بر این است که ۲۴ عنصر در ۷ حلقه متمرکز توزیع غیر یکنواخت و در حالت سوم ۳۰ عنصر در ۶ حلقه متمرکز توزیع غیر یکنواخت توزیع شده اند. براساس نتایج به دست آمده، برای حالت اول روش پیشنهادی کاهش -۱.۸۹ dB ، برای حالت دوم کاهش -۸.۱۸ dB ، و برای حالت سوم نیز سطح اولین لوب کناری -۰.۴۴ dB کاهش می یابد.نتایج بدست آمده نشان می دهند که طراحی آنتن های آرایه ای حلقوی متمرکز با توزیع غیر یکنواخت المان هایی که دارای دامنه تحریک غیریکنواخت می باشند، موجب کاهش قابل توجه در سطح لوب های کناری و عرض پرتو، نسبت به کارهای انجام شده قبلی می گردند.

کلیدواژه ها:

آنتن آرایه ای حلقوی متمرکز ، توزیع غیر یکنواخت ، سطح لوب کناری ، الگوریتم ژنتیک ، عرض پرتو