مسیریابی در شبکه های حسگر بیسیم با تکنیک ترکیبی فازی-بهینه سازی جمعیذرات

در سال های اخیر بحث مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم WSN جایگاه ویژه ای یافته است، علت این امر، نقش تعیین کننده مسیریابی در کارایی این شبکه ها می باشد. تاکنون فعالیت چشمگیری در زمینه ارائه روش های جدید در مسیریابی این شبکه ها انجام گرفته است. یک دسته بسیار مهم، روش مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی هستند که از کارایی مناسبی برخوردارند. هدف از این مقاله بهبود مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی فازی با استفاده از تعیین سرخوشه مناسب در شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از روش ترکیبی فازی - بهینه سازی جمعی ذرات می باشد. بدین منظور پروتکل LEACH بعلت جایگاه ممتازی که دارد، به عنوان مبنای کار انتخاب شده است. بهبودهای متعددی در این پروتکل صورت گرفته که از جمله ی اینها می توان به پروتکل LEACH-DT اشاره کرد، که اخیرا توانسته با استفاده از تعیین سرخوشه مناسب در سطوح مختلف، پروتکل LEACH را بهبود دهدو روش پیشنهادی، از سه فاز شامل خوشه بندی فازی، تخمین اولیه از سرخوشه با روش فازی و بهبود تخمین اولیه از سرخوشه با الگوریتم بهینه سازی جمعی ذرات جهت تعیین سرخوشه مناسب، تشکیل یافته است. نتیجه شبیه سازی بهبود روش پیشنهادی را در مقایسه با روش فازی و LEACH-DT و در نتیجه افزایش طول عمر شبکه را نشان داده است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، مسیریابی ، خوشه بندی با سایز مساوی ، روش ترکیبی فازی ، بهینه سازی جمعی ذرات ، پروتکل LEACH-DT طول عمر شبکه