اثر سطوح مختلف ملاس و ویناس نیشکر در جیره غذایی بر فراسنجه های تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی

این مطالعه جهت تعیین ارزش و مقایسه فراسنجه های تولید گاز ملاس و ویناس در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. جهت تهیه مایع شکمبه از سه راس گوسفند نر بالغ فیستول دار استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل: جیره ۱) جیره پایه +۲۰ درصد ملاس + صفر درصد ویناس (شاهد)، جیره ۲) جیره پایه + ۱۵ درصد ملاس + ۵ درصد ویناس، جیره ۳)  جیره پایه + ۱۰ درصد ملاس + ۱۰ درصد ویناس، جیره ۴) جیره پایه + ۵ درصد ملاس + ۱۵ درصد ویناس، و جیره ۵) جیره پایه + صفر درصد ملاس + ۲۰ درصد ویناس بودند. بر اساس نتایج به دست آمده پتانسیل تولید گاز، نرخ گاز تولید شده، انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ماده آلی و مقدار اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در ملاس بطور معنی­داری بیشتر از ویناس بود (۰۵/۰P<). عامل تفکیک، تولید توده میکروبی و راندمان تولید توده میکروبی در سطح ۱۰ درصد ویناس کاهش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد (۰۵/۰P<). حجم تولید گاز در سطح ۱۵ درصد ویناس در تمامی ساعات انکوباسیون نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود (۰۵/۰P<). مقدار انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ماده آلی و مقدار اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در در سطح ۱۵ درصد ویناس افزایش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد(۰۵/۰P<). به طور کلی جایگزینی ویناس با ملاس به نسبت ۱۵ درصد در جیره های غذایی، باعث افزایش ارزش غذایی جیره ها می شود.

کلیدواژه ها:

تولید گاز ، ملاس ، ویناس ، هضم پذیری