بررسی تجربه زیسته عشق در ازدواج سفید

مواجهه با جنس مخالف و چگونگی کمینه ساختن هزینه های سبک های نوین زندگی همچون «ازدواج سفید» به واسطه پیدایش و نگه داشت "عشق" به مثابه عنصر حیات بخش هر پیوند و موتور محرک پایداری در مسیر هر رابطه ای، معضل امروزه جوانان به شمار می رود. بنا بر ضرورت تحقیق، این مطالعه به تجربه عشق در افراد همبالین با روش کیفی رویکرد داده بنیاد، پرداخته است. داده های لازم از ۲۰ فردی که تجربه ازدواج سفید داشتند گردآوری شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ۶ نوع تجربه شامل؛ «تجربه احساسی عشق»، «عشق به مثابه تامین نیازها»، «عشق به منزله امری اجتماعی و عملی»، «عشق به منزله امری شناختی و عقلی»، «تجربه فیزیولوژیک عشق» و «تجربه معنوی عشق» استخراج شد. مقوله هسته نیز «عشق در ازدواج سفید به منزله عرصه کنشگری اجتماعی» است، به این معنا که «انتخابگری» در عرصه عشق، جستاری از تمایلات فردگرایانه است که «خود افراد» و نه «جامعه شان» نقش کلیدی در آن ایفا می کنند. شرایط علی تحقیق «تردید و بدبینی نسبت به ازدواج»، «فردگرایی عادلانه» و «اهمیت ارضاء نیازها» است. استراتژی کنش افراد همبالین، «مقاومت در برابر هنجارهای مسلط فرهنگی و اجتماعی»، «بازاندیشی در معنای عشق و ازدواج» و «راهبرد اقتصادی» و پیامدهای رابطه از منظر ایشان «انتخاب عقلانی بر مبنای فایده گرایی» و «واپس زدگی اجتماعی» می باشد.

کلیدواژه ها:

ازدواج سفید ، عشق ، کنشگری اجتماعی ، نظریه زمینه ای