بررسی اصول طراحی پایدار در معماری ایرانی -اسلامی و چگونگی نمود آن در معماری معاصر

بیانیه گام دوم از برجسته ترین اسناد تاریخ جمهوری اسلامی ست ، که دارای مفاهیم راهبردی برای احیای سنت های صحیح گذشته است . یکی از موارد مهم در این بیانیه ، توجه ویژه بر این فرمایش امیر مومنان حضرت علی (ع): ”هر کس به وقایع دنیا و تغیرهای آن عبرت نگیرد، موعظه ها در او سود نمی بخشد”، است که به تحلیل ریشه های تحقق یا عدم تحقق اهداف گذشته ، می پردازد و جزیی از اهداف سیاست گذاری خویش قرار می دهد، در این پژوهش این دغدغه در حوزه معماری ، با رویکرد پایداری معماری اصیل ایرانی -اسلامی به تحقق این هدف در حوزه ساخت وساز پرداخته خواهد شد. چراکه مخاطرات زیست محیطی و تاثیرات ویرانگر آن بر سلامتی و حیات جامعه ، بر کسی پوشیده نیست . لذا تاکید بر ارتباط با محیط پیرامون و نقش مهم آن در سلامت روانی افراد، ضرورت انجام تلاشهایی در حوزه معماری در جهت حفظ محیط زیست را فراهم می آورد. این تلاشها در حوزه ساخت وساز، دانش جدیدی تحت عنوان معماری پایدار فراهم آورده است . این در حالی ست که در گذشته ، این تلاشها و ضرورت بر انجام آنها، خود؛ جزیی از اصول ساخت بوده و یک بنای معماری با هدف کمترین آسیب به محیط زیست ، حفظ آن، ایجاد ارتباط با آن ساخته می شد. فراموشی این اصول، امروزه محیط زیست ما را دستخوش مخاطراتی نموده که گاه تاثیرات منفی فراوانی را نه تنها بر سلامت جمی ، بلکه بر سلامت روان انسانها نیز به جای گذاشته است . در این پژوهش سعی بر آن است تا با انجام مطالعات کتابخانه ای و اسنادی ، به بررسی اصول پایدار در معماری ایرانی -اسلامی و چگونگی نمودآن در معماری حال پرداخته شود. هدف از انجام این پژوهش ، شناخت این اصول و ارائه راهکارهایی در جهت تحقق آن در معماری حال می باشد. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که معماری پایدار دارای پشتوانه ای قوی و پربار از پتانسیل های گوناگون پایداری است که در صورت شناخت دقیق از ماهیت آن، می تواند در خدمت برنامه ریزی ، طراحی و اجرای بناهای امروزه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، طراحی پایدار ، معمای گذشته ، اصول پایداری ، محیط زیست