ارزیابی پتانسیل روانگرایی در مسیر خطوط ۲ و ۴ متروی تبریز

روانگرایی عبارت است از پدیدهای که در زمین های ماسه ای اشباع با تراکم پایین ، به علت افزایش فشار آب حفرهای و از دست دادن مقاومت برشی خاک اتفاق می افتد. خاکهای ماسه ای اشباع، هنگام زلزله ، ممکن است ، چنین رفتاری داشته باشند. در این شرایط ، تماس بین ذرات، کم شده و در نتیجه مقاومت برشی خاک کاهش می یابد. همچنین ، خاک ماسه ای ، رفتاری شبیه به مایعی با وزن واحد حجم خاک اشباع خواهد داشت . روشهای ارزیابی پتانسیل روانگرایی ، بر اساس اصل مقایسه تنش های ایجاد شده بر اثر زلزله و نیز مقاومت خاک می باشد. پتانسیل روانگرایی را می توان در روشهای مبتنی بر دانه بندی ، برای خاکهای ماسه ای تمیز و بدون ریزدانه چسبنده و معیار چینی ها را برای خاکهای ماسه ای با ریزدانه چسبنده، ارزیابی کرد. در این مطالعه ، پتانسیل روانگرایی مسیر خطوط ۲ و ۴ متروی تبریز ارزیابی شده است . بدین منظور، ناحیه مورد بررسی به مناطق کوچک تر تقسیم شده و لایه بندی خاک برای هر یک از مناطق ، تعیین شده است . در ادامه ، ضریب اطمینان در مقابل روانگرایی در اعماق مختلف محاسبه شده و با روش ایواساکی شاخص پتانسیل روانگرایی ، تعیین و خطر روانگرایی ، ارزیابی شده است . نتایج بررسی های انجام شده نشان می دهد، خطر بالای روانگرایی در این ناحیه وجود دارد. بنابراین ، بایستی احداث سازه ها در این محدوده با دقت زیادی انجام شود.

کلیدواژه ها:

مخاطرات لرزه ای ، پتانسیل روانگرایی ، عدد نفوذ استاندارد ، SPT