واکنش رقابتی گندم نان (Triticum aestivum L.) و خردل وحشی (Sinapis arvensis L.) به سطوح نیتروژن در شرایط شوری

به منظور بررسی رقابت گندم و خردل وحشی تحت شرایط مختلف شوری و سطوح کود نیتروژن، آزمایشی  گلدانی در گلخانه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی سطوح نیتروژن (صفر، ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار) و سطوح شوری آب آبیاری (صفر، ۳، ۶ و ۹ دسی زیمنس بر متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که  بیشترین ماده ی خشک گندم در تیمارهای ۱۲۰ و ۱۸۰ کیلوگرم نیتروژن و بدون شوری به دست آمد. با مصرف ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن، سطوح شوری چندان ماده ی خشک گندم را کاهش ندادند. کمترین ماده ی خشک گندم نیز در تیمار بدون مصرف نیتروژن و شوری ۹ دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. افزایش مصرف نیتروژن در شرایط شوری در آزمایش حاضر موجب کاهش اثر منفی تنش شوری بر ویژگی های رشد و فیزیولوژیک گندم گردید. با این حال افزایش بیش از حد نیتروژن سبب کاهش توان رقابت گندم در برابر علف هرز گردید. و نیز نتوانست از کاهش رشد گندم در سطح بالای شوری بکاهد.

کلیدواژه ها:

رقابت ، شوری ، علف هرز ، نیتروژن ، ویژگی فیزیولوژیک