تاب آوری سازمان های بهداشتی درمانی در زمان کوید-:۱۹ یک مطالعه کیفی

مقدمه: از آنجا که سازمان ها در محیط های پویا فعالیت می کنند و به صورت مداوم با تغییرات و حتی وقایع فاجعه بار نظیرهمه گیری ها، بلایای طبیعی، تروریسم و بحرانهای مالی روبه رو هستند در این شرایط تاب آوری سیستم سلامت به مفهومی جدید تبدیل شده است که مورد توجه مدیران و سیاست گذاران حوزه سلامت می باشد روش کار: در همین راستا این پژوهش کیفی به روش تحلیل محتوا؛ از طریق FGD با حضور اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلیدانشگاه علوم پزشکی کرمان در رشته های مختلف مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، سیاستگذاری سلامت، اقتصاد سلامت و سلامت در بلایا انجام شد. درنهایت متن مصاحبه ها به روش تحلیل محتوا و با کمک نرم افزار MaxQDA۲ تحلیل شد. یافته ها: بر اساس یافته های در این مطالعه، تاب آوری سازمان های بهداشتی درمانی در زمان کوید-۱۹ به عواملی مثل محیط کار و تجهیزات، کارکنان، مدیریت، استراتژی های سازمان و نوع خدماتی که ارایه می شود بستگی دارد و سازمان ها جهت غلبه بر بحران و تغییرات ناگهانی و تهدیدها می توانند در هر کدام از این عوامل خصوصیت های تنوع، کارایی، انسجام و انعطاف پذیری را به کار گیرند.نتیجه گیری: سازمان های بهداشتی درمانی در زمان بحران با چالشهای جدی روبه رو می شوند و اگر تاب آوری لازم در عوامل موثر را نداشته باشند به ناچار از بین می روند یا توانایی لازم برای رقابت را از دست می دهند لذا لازم است مدیران سیستم سلامت با مهم ترین عوامل موثر بر تاب آوری و خصوصیت های لازم برای هر عامل را به درستی تشخیص داده و آن را به کار گیرند

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سازمان ، بهداشت و درمانی ، کوید-.۱۹