واکاوی جایگاه آموزش و پرورش در حفاظت از محیط زیست انسانی

حفاظت از محیط زیست به عنوان وظیفه ای همگانی جهت حفظ تعادل بین نسلی و دستیابی به توسعه پایدار می باشد. این امر در زمان حاضر به عنوان مسئولیتی است که همه افراد در هر سن و جایگاهی نیازمند توجه به آن هستند. از اینرو توجه به آموزش انسانی در این میان حائز اهمیت فراوانی است . که در این میان جایگاه نظام آموزش و پرورش که بتواند این مهم را از سنین کودکی در میان کودکان و نوجوانان نهادینه سازد اهمیت دوچندانی دارد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف واکاوی جایگاه آموزش و پرورش در حفاظت از محیط زیست انسانی صورت پذیرفته است . این تحقیق از نوع توسعه ای بوده و به لحاظ روش، اسنادی و تحلیلی می باشد که در راستای پاسخگویی به پرسش اولیه مطرح شده است که هدف آن بررسی واکاوی جایگاه آموزش و پرورش در حفاظت از محیط زیست انسانی می باشد. در این راستا و برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شده است . که در آن مبانی نظری تحقیق از کتب و مقالات تخصصی لاتین و فارسی گردآوری می گردد و در نهایت داده ها به شیوه کیفی تحلیل شده است . نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که نگرش سازی و پایبندی به تعهد برای فراگیری و عمل به مسائل مختلف ، از سنین کودکی آغاز می گردد و با آموزش به کودکان، خصوصا در مدارس و در قالب مطالب درسی ، می توان مسئولیت پذیری آنها را نیز ارتقا بخشید. این امر در زمینه مسائل زیست محیطی نیز مصداق خواهد داشت . ضمن اینکه پایداری توسعه ، به استمرار آموزش و ارزش گذاری به محیط زیستی خواهد بود که طی نسل های مختلف ، چگونگی حفاظت از آن به کودکان آموزش داده شده است . این کودکان خود نسل آینده پدران و مادران را خواهند ساخت و بدین ترتیب با برنامه ریزی صحیح که پایه آن از مدارس شکل خواهد گرفت ، می توان به حفظ و پاسداشت محیط زیست کمک نمود و به آینده امیدوار تر بود.

کلیدواژه ها:

محیط ، محیط زیست ، آگاهی بخشی ، آموزش و پرورش.