بررسی تاثیر اثربخشی درمان فراشناختی بر کاهش رفتار خشونت و پرخاشگری نوجوانان

از آنجا که گروه نوجوانان به عنوان یکی از آسیب پذیرترین گروه های اجتماعی در نظر گرفته می شود، می توان خشونت و پرخاشگری را یکی از عوامل نابهنجار این دوره ی زندگی دانست. پرخاشگری عمل آگاهانه ای است که با هدف وارد آوردن صدمه و رنج انجام می گیرد. پرخاشگری علاوه بر پیامدهای منفی برای خود فرد و جامعه، زمینه را برای بزهکاری و رفتارهای پرخطر را فراهم می کند. یکی از مداخلات مورد توجه روان شناسان در سال های اخیر استفاده از درمان فراشناختی بوده است. رویکرد فراشناختی بر این باور است که افراد به این دلیل دچار مشکلات مربوط به سلامت روان می شوند که فراشناخت آن ها به الگوی خاصی از پاس دهی به تجربه های درونی منجر می شود که این امر موجب تداوم باورهای منفی و در نتیجه مشکلات روانی می گردد. آنچه برخی مطالعات نشان می دهد این روش درمان در کاهش پرخاشگری و خشونت تاثیر می باشد. درمان فراشناختی با جایگزین کردن الگوهای سازگاری رفتاری و شناختی در فرد، به وی امکان می دهد که از خزانه رفتاری گسترده تر و مناسبتر در مواجهه با موقعیت برخوردار باشد و در واکنش به مسائل با برنامه ریزی و آینده نگری عمل کند.

کلیدواژه ها:

خشونت ، درمان فراشناختی ، پرخاشگری