بررسی آزمایشگاهی تاثیر زانتان گام بر دوام بتن خودتراکم حاوی میکرو و نانوسیلیس در محیط کلریدی

دوام بتن یکی از معیارهای اصلی در اجرا و بهره برداری از سازه های بتنی در معرض مخاطرات محیطی است. یکی از این مخاطرات خوردگی میلگرد در مجاورت کلرید است. با توجه اهمیت موضوع، در این مقاله تاثیر استفاده از زانتان گام که نوعی پلی ساکارید است بر مشخصات دوامی بتن خودتراکم ارزیابی شده است. با انتخاب مواد مکمل زانتان گام به مقدار ۲/۰ درصد وزن سیمان، میکرو سیلیس به مقادیر ۵، ۷ و ۱۰ درصد وزنی سیمان و نانو سیلیس به مقادیر ۲، ۳ و ۴ درصد وزنی سیمان، مشخصات مکانیکی و دوامی به صورت آزمایشگاهی ارزیابی شده است. در این مقاله ضمن رعایت خواص رئولوژی بتن خودتراکم، پارامترهای ضریب مهاجرت و میزان عمق نفوذ یون کلر، مقاومت ویژه الکتریکی و مقاومت فشاری بتن مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به اهمیت بتن خودتراکم و گسترش کاربرد آن، ارزیابی چند پارامتری ضروری است لذا در این مطالعه این ارزیابی با استفاده از ماده جدید زانتان گام به عنوان اصلاح کننده ویسکوزیته به همراه دو افزودنی دیگر به صورت ترکیبی و مجزا با هدف تعیین اولویت تاثیر مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که افزودنی زانتان گام باعث بهبود لزجت، کاهش افت اسلامپ و کاهش جداشدگی بتن خودتراکم شده و تاثیر آن بر بهبود مشخصات دوامی از قبیل مقاومت ویژه، ضریب مهاجرت و عمق نفوذ یون کلر در حالت ترکیبی بهتر از استفاده مجزا از آن بوده است. تصاویر ریزساختاری گویای شکل گیری ترکیب پایدار در طرح ترکیب سه افزودنی بوده و زانتان گام، میکرو سیلیس و نانو سیلیس به ترتیب برای تامین لزجت، مقاومت و دوام بتن خودتراکم مطلوب ارزیابی می شود.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، خوردگی ، ضریب مهاجرت یون کلر ، نفوذپذیری ، زانتان گام