مدیریت منابع انسانی و اثرات آن در بهره وری نیروی انسانی در پروژه های ساختمانی

استراتژی ترین صنعت هر کشور، صنعت ساختمان آن می باشد که همواره مورد توجه حکومت های مختلف بوده است. با این حال همواره قشر ضعیف در آن (کارگر) مورد بی مهری قرار می گیرد و حقوق آن نادیده گرفته می شود. پژوهش های چند سال اخیر نشان می دهد که اگر توجه ویژه به کارگر صورت نپذیرد خلل متعددی به شرایط محیطی پروژه ساختمانی وارد می شود. خلل های جبران ناپذیری که می بایست به ابعاد حقوقی، اخلاقی و فرهنگی آن توجه ویژه ای نمود. بدین جهت هدف از انجام پروژه مذکور اتخاذ بهترین راهبرد به جهت افزایش بهره وری کارگر و کارگاه ساختمانی می باشد. در این تحقیق از روش همبستگی و همچنین تکنیک ANP استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که زمانی می توان اذعان نمود که پروژه ساختمانی بهبود کیفی پیدا نموده است که صرفا به توسعه فیزیکی توجه نگردد، و قشر کارگر و تضمین حقوق آن ها مورد توجه قرار بگیرد. محققین با بررسی متغیرهای تحقیق و قراردهی در شبکه تصمیم گیری ANP متوجه شده اند که تضمین حقوق کارگر مهمترین پارامتر برای توسعه آتی پروژه ساختمانی می باشد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ساختمان ، مدیریت منابع انسانی ، حقوق کارگر ، مدیریت زمان ، توسعه گرایی