ارزیابی شدت و دامنه وقوع بیابانزایی در سطح کشور با استفاده از تصاویر ماهواره Landsat و تکنیک های تحلیل اختلاط طیفی در فاصله سال های ۱۳۶۳ الی ۱۳۹۴

در تحقیق حاضر شدت و دامنه بیابانزایی ایران در دوره مطالعاتی ۱۳۹۴-۱۳۶۳ با استفاده از تصاویر ماهواره Landsat و با قدرت تفکیک مکانی ۳۰ متر مورد بررسی قرار گرفت. جهت استخراج نقشه بیابانزایی کشور از تکنیک های نوین سنجش از دوری تحت عنوان تحلیل اختلاف طیفی استفاده گردید. تحلیل اختلاف طیفی روشی است برای برآورد سهم پوشش های مختلف زمینی در هر پیکسل تصویر ماهواره ای مختلط که از چند نوع پوشش زمینی تشکیل شده است. بدین منظور تغییرات پوشش های گیاهی، خاکی، آبی و شوره زارهای کل کشور مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده در حدود ۲۲۷ هزار کیلومتر مربع از اراضی کشور در طول ۳۲ سال گذشته دچار پدیده بیابانزایی با شدت کم شده است. این در حالی است که سطح مناطقی که تحت تاثیر بیابانزایی با شدت زیاد قرار گرفته اند، در حدود ۳۳ هزار کیلومتر مربع و پهنه های آبی خشک شده در حدود ۵ هزار کیلومتر مربع بوده است. این موضوع نشان دهنده وقوع بیابانزایی با شدت های مختلف در ۶/۱۵ درصد از مساحت کشور است که سهم استان های جنوب غربی (شامل استان های ایلام، کرمانشاه، لرستان و خوزستان) و جنوبی (شامل استان های بوشهر، فارس و هرمزگان) بسیار بیشتر از سایر استان های کشور بوده است. این در حالی است که در استان های شرقی و جنوب شرقی کشور به دلیل غالب بودن اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی، کمترین شدت بیابانزایی مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

بیابانزایی ، تصاویر Landsat ، تحلیل اختلاط طیفی ، تحلیل برداری تغییرات