نقش تلفیقی GIS، RS و ژئوالکتریک در تعیین مناطق مستعد احداث سد زیرزمینی (مطالعه موردی: حوزه پشوئیه استان کرمان)نج

کنترل و استحصال آب با استفاده از سدهای زیرزمینی در مناطق خشک از زمان های نه چندان دور مورد توجه پژوهشگران و محققین بوده است. در این تحقیق برای تعیین مناطق مستعد احداث سد زیرزمینی با استفاده از بازدیدهای میدانی حوزه آبخیز پشوئیه انتخاب شد. برای برقراری ارتباط میان معیارهای تاثیرگذار و صرفه جویی در وقت و هزینه از روشی مبتنی بر تلفیق نقشه ها در سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS و RS استفاده شده است. نتایج نشان داد که حوزه آبخیز پشوئیه مکانی مستعد برای ساخت سد زیرزمینی در منطقه کویر لوت به منظور ذخیره آب نیست. با توجه به نتایج سونداژهای ژئوالکتریک و شواهد صحرایی سنگ کف در محل گزینه پیشنهادی از نوع رس متراکم دارای املاح فراوان می باشد و عمق برخورد به سنگ کف نیز بین حداقل ۶/۲ متر و حداکثر۰/۷ متر متغیر است. بر روی سنگ بستر یک لایه آبرفت رودخانه ای مشتمل بر دو افق آبدار و خشک قرار دارد. همچنین لایه آبرفت رودخانه ای شامل توالی لایه هایی با دانه بندی و نفوذپذیری متفاوت می باشند. چنانچه نتایج برداشت ها نشان می دهد مقاومت الکتریکی لایه های مختلف به ندرت به بیش از ۳۰ اهم بر متر می رسد که این امر ناشی از بافت ریز دانه و تراکم بالای رسوبات و نیز شوری آب می باشد. ضمنا نتایج نشان داد نقش تلفیقی GIS، RS و ژئوالکتریک در تعیین مناطق مستعد احداث سد زیرزمینی باعث می شود دقت احداث مکان یابی درست احداث سدهای زیر زمینی و حتی کشف سفره های زیر زمینی بسیار بالاتر رود و به نتایج ارزشمندی دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

حوزه آبخیز پشوئیه ، سامانه جغرافیایی ، سد زیر زمینی ، سونداژ