بررسی تخصصی سازی وجهانی سازی آموزش های دوره ابتدایی در میان آموزگاران

روش های تدریس خوب تاثیر مثبت قابل توجهی بر نحوه و آنچه فراگیران می آموزند دارد. یادگیری نحوه تدریس و تلاش برای تبدیل شدن به یک آموزگار عالی، فرایندی طولانی مدت است که نه تنها مستلزم توسعه مهارت های بسیار کاربردی و پیچیده تحت راهنمایی و نظارت متخصصان است، بلکه به کسب دانش خاص و ارتقاء دانش نیز نیاز دارد. ارزش ها و نگرش های اخلاقی خاص به قول کالدرهد و شوروک ، علاوه بر "دانستن چه" و "دانستن چگونه"، آموزگاران همچنین باید در "دانستن چرا" و "دانستن زمان" صلاحیت داشته باشند. آموزگاران به دنبال انتخاب روش های تدریس هستند که به یادگیری فعال فراگیران منجر بشود. در حال حاضر در جهان، اکثر جوامع درگیر نوعی اصلاحات آموزشی هستند. برخی از این اصلاحات در سطح ملی (نامیبیا، آفریقای جنوبی، استرالیا، انگلیس، ایالات متحده، پاراگوئه، هلند، به ذکر چند مورد) هستند، در حالی که برخی دیگر در سطح محلی (در سطح ایالتی یا منطقه ای، یا حتی در یک مدرسه ) اجرا می شوند. صرف نظر از دامنه اصلاحات، رابطه بین اصلاحات آموزشی و پیشرفت حرفه ای آموزگاران یک رابطه دو طرفه یا متقابل است. اصلاحات آموزشی که شامل آموزگاران و رشد حرفه ای آنها نمی شود موفقیت آمیز نبوده است. ابتکارات توسعه حرفه ای که در برخی از اشکال اصلاح ساختارها و سیاست ها گنجانده نشده است نیز موفقیت آمیز نبوده است. موارد متعددی وجود دارد که این یافته ها را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

دوره ابتدایی ، فراگیر ، آموزگار ، نظام آموزش و پرورش ، دوره ابتدایی